PandaDroom in de Efteling is een attractie met een moraal, een ‘evenwichtige combinatie van educatie en entertainment’.
Een haai of een dolfijn aaien. Ruiken aan een vanilleorchidee of aan neushoornpoep. Luisteren naar het lied van een bultrog. Apenkooien in de jungle. Een zeepaardje haast aan kunnen raken. De wind voelen als een ijsbeer in vliegende vaart over het ijs voorbij glijdt. Wil je kinderen (en volwassenen) interesseren voor de natuur, dan moet er heel wat spektakel uit de kast worden gehaald.
De Efteling en het Wereld Natuur Fonds hadden er 15,8 miljoen euro voor over om het grote publiek te bereiken, om voorlichting over de natuur te laten samensmelten met een sprookjesachtige beleving, vermaak en plezier. Het attractiepark in Kaatsheuvel bouwde samen met de wereldwijde natuurorganisatie PandaDroom. “De natuur heeft geen stem, maar heeft onze steun hard nodig”, verantwoordt WNF-directeur Hans Voortman de miljoeneninvestering. “PandaDroom is een evenwichtige combinatie van educatie en entertainment.”
Tussen wortels van bomen en planten
De attractie blijkt een schot in de roos: dagelijks beleven duizenden kinderen en hun ouders een wereldreis door de indrukwekkende natuur van Moeder Aarde. Hun tocht begint in het mystieke Wandelwoud, waar verscholen tussen het bladerdek een rots ligt die nu nog onnatuurlijk nieuw is, maar die over enkele jaren door mos en klimop overwoekerd moet zijn. In de rots bevindt zich de onderaardse Wondergrot. Tussen de wortels van bomen en planten ontrolt zich daar de overweldigende weidsheid van de natuur.
Uit het filmdoek
WNF-panda Tjin Ling wijst de nieuwsgierige bezoekers vervolgens de weg naar het immense theater. Met een 3D-brilletje op geven de toeschouwers zich over aan de intense belevenissen van ijsbeer Ursula, zeeschildpad Aura en orang-oetan Oek. De driedimensionale, computergeanimeerde film maakt veel indruk, omdat de dieren daadwerkelijk uit het filmdoek lijken te stappen. Kijk niet verbaasd als iedereen om je heen probeert een tropische vis aan te raken of verbeten een luchtbel tracht te grijpen. Tien tegen één dat het je zelf ook uitschreeuwt van angst en plezier als een meterslange python met dreigend opengesperde bek op je af komt. Omgevingseffecten als wind en beweging versterken het realistische gevoel van de adembenemende natuurfilm. Eenmaal buiten denken bezoekers de climax achter de rug te hebben, maar ze zijn dan pas halverwege hun wereldreis. De Dierenwereld wacht nog op hen.
Grootsheid van de natuur
De Dierenwereld een paradijs voor kinderen en jong gebleven ouders. In vier interactieve biotopen – de savanne, het regenwoud, de oceaan en het poolgebied – wachten kijk-, ruik- en voelgaten, glijbanen, klimbomen, slingerlianen en kruip-door-sluip-door iglo’s. Voor computerfreaks die ook nog eens van de natuur houden zijn er beeldschermen waarop spelletjes gespeeld kunnen worden. Via de computer kunnen kinderen hun eigen gezicht laten veranderen in een beestenkop uit de film. In dit dierenspeelparadijs verwondert jong en oud zich over de grootsheid van de natuur. Na een uurtje PandaDroom is er veel respect voor al het moois dat de aarde (nog) te bieden heeft.
Natuurlijke uitstraling
Dat juist de Efteling de attractie PandaDroom huisvest, wekt geen verwondering. Al sinds de opening ruim een halve eeuw geleden wordt het park geroemd om de natuurlijke uitstraling. De bomen, de bloemen, de vijvers, de dieren, ze vormen één van de grootste trekpleisters van de Efteling. Naast de sprookjes natuurlijk. In 1952 werd het beroemde sprookjesbos geopend, aanvankelijk nog met slechts een handvol uitbeeldingen. De romantische kunstenaar Anton Pieck tekende de tafereeltjes, die door verbaasde vaklui – zij waren verplicht om scheve muren te metselen en scheuren in de nieuwe gevels te maken – in Kaatsheuvel werden gebouwd. Dat jaar passeerden ruim 222.000 bezoekers de poorten. De doelstelling om ‘het toerisme naar de gemeente te bevorderen, een en ander in katholieke geest’ werd daarmee gehaald. Er kwamen meer sprookjesfiguren aan de rand van de Loonse Duinen wonen: Hans en Grietje kwamen Roodkapje gezelschap houden, Ezeltje Strekje beklom een voetstuk niet ver van het Kasteel van Doornroosje en Holle Bolle Gijs sperde in 1959 voor het eerst zijn mond wagenwijd open, in de hoop bezoekertjes ertoe te kunnen verleiden hem te voeden met papier. Niet tevergeefs: jaarlijks verslindt de milieuvriendelijke slokop duizenden kilo’s afvalpapier.
Attracties met een verhaal
In de beginjaren werd nog gevreesd dat de interesse voor sprookjes na zeven vette jaren wel over zou zijn, maar de toeristenstroom naar Kaatsheuvel bleef aanzwellen en nu melden zich jaarlijks meer dan vier miljoen bezoekers aan de poorten van de Efteling. Het park koos eieren voor haar geld: de tijd van geldverslindende, kale en koudstalen achtbanen is voorbij, er wordt enkel nog geïnvesteerd in sprookjes, legenden, sagen en fabels. In attracties met een verhaal. Leren en plezier gaan hand in hand, dat is al ruim een halve eeuw de wonderlijke kracht van de Efteling.
2002 / 2009 © Tekst: Adri van Esch – Beeld: Efteling, Adri van Esch
