Met veertig kilometer per uur schieten karretjes in Van Helsing’s Factory door een donker bos en de wapenkamer van vampierenjager Abraham van Helsing. Maar de eerste keer zullen de bezoekers weinig van de details onderweg meekrijgen, daar is de rit te stevig en verrassend voor. Directeur Wouter Dekkers van Movie Park Germany licht enkele tipjes van de sluier op.
Trots als een pauw loopt hij rond in en om het gebouw in het hart van zijn park. Al zeker tweehonderd keer heeft hij de nieuwe aanwinst zelf beleefd en nog verveelt het niet. Nu de eerste bezoekers de nieuwste belevenis voor het eerst mogen meemaken, voelt hij naast trots ook iets van spanning: zal het laatste geesteskind aanslaan? Als de eerste gasten uit de rit komen en elkaar enthousiast vertellen wat ze allemaal hebben meegemaakt en beleefd, slaakt hij een zucht van verlichting.
Paradepaardje
Wouter Dekkers is een gelukkig mens. De afgelopen maanden heeft hij ontelbare uren gestoken in de nieuwe donkere achtbaan Van Helsing’s Factory, niet zelden tot diep in de nacht. Het moest een paradepaardje worden, dat was duidelijk. De nieuwe attractie kwam immers in het gebouw dat op een A-locatie in Movie Park Germany ligt, midden in het attractiepark. Geen bezoeker kan om het forse pand heen; hier moest iets unieks komen, dat was voor de directeur van het filmpark net over de Duitse grens al vanaf het begin helder. Lange tijd was er echter geen geld om in het gebouw waarin ooit de Gremlins huisden een spraakmakende rit te bouwen. Dat veranderde plots halverwege mei 2010.
Oude Gremlins-hal
Movie Park Germany werd overgenomen door Parques Reunidos. Bij het feestje dat bij zo’n deal hoort vroeg de topman van de Spaanse pretparkengroep geheel onverwacht aan Wouter Dekkers: ‘Wat ga je volgend jaar doen?’ “Ik stond even perplex”, herinnert Dekkers zich. “Die vraag was het laatste wat ik verwacht had. Geef me een week, antwoordde ik, dan heb ik een voorstel. We hadden met elkaar al vaak gefilosofeerd over wat we met de oude Gremlins-hal zouden kunnen doen. En we waren al oriënterend in gesprek met twee achtbaanbouwers. Ik heb onmiddellijk de Amerikaanse schrijver die altijd onze storylines schrijft gebeld. Ik heb hem onze wensen meegedeeld: een griezelthema, geschikt voor oudere kinderen en ouders, met een thrill-factor, hoog gethematiseerd en het mag niks kosten haha. O ja, en het moest binnen een week af zijn. Spanje deelde vervolgens mee dat ik maar een budget moest bepalen. Dat was tricky: ik wilde niet te hoog inzetten, maar ook niet te laag zitten. Ik kwam uiteindelijk uit op vijf miljoen euro. Kennelijk was dat een redelijk bedrag, want men ging akkoord. Daarna was er steeds een heel goede klik met Madrid.”
Goed verhaal
De creatieve mensen van Movie Park Germany kwamen met het verhaal van vampierenjager Abraham van Helsing. Al vanaf het begin was duidelijk dat daar een indoor achtbaan bij hoorde. Directeur Dekkers stapte naar twee achtbaanfabrikanten, die beide een voorstel deden. “De keus was redelijk snel gemaakt”, vertelt Wouter. “Met Gerstlauer hadden we net een uitstekende ervaring achter de rug; zij hadden het groot onderhoud van onze houten rollercoaster Bandit gedaan. Bovendien hadden ze voor Van Helsing’s Factory een aantrekkelijke tekening en een goed verhaal. De twee bouwers wisten dat ons totaalbudget voor de attractie vijf miljoen was. De ene fabrikant stelde een achtbaan voor die ook vijf miljoen ging kosten; beetje vreemd, waar moet je dan alle andere kosten van betalen? Gerstlauer kwam met een offerte van 2,5 miljoen. Kijk, daar is over nagedacht!”
Lelijkste karretjes
Wouter Dekkers had echter één probleem met achtbaanbouwer Gerstlauer: ze maken in zijn ogen de lelijkste karretjes die er zijn. De directeur vertelde dat aan het Duitse bedrijf – “Ach, ik hou van direct zijn” – en Gerstlauer bood hem vervolgens aan dat hij het wagentje dan zelf maar zou ontwerpen. “Dat moest op het reeds bestaande chassis, om tijd en kosten te sparen. Ik ben nog naar het bedrijf geweest waar de karretjes gemaakt werden, maar ik heb de voortgang ook via computer en zelfs fax begeleid. Aan het eind van het proces wilde ik graag het logo van Van Helsing op de grill. Ik heb toen met een dikke stift een zwarte V gezet op de plaats waar dat moest komen. Zie ik tot mijn schrik bij de eerste twee wagentjes dat die vette V er ook echt op staat. Maar dat was niet de bedoeling! Bij de andere zeven wagentjes staat die V er niet, dus er rijden twee modellen op de baan. Leuk voor de oplettende bezoeker om die verschillen te vinden.”
Afslag Noord
Tot in detail had Wouter Dekkers een vinger in de pap bij de bouw van karretjes en baan. Zo zorgde hij er voor dat de stoeltjes in de voertuigen niet zwart werden, zoals aanvankelijk gepland, maar rood. “Soms rijden er in een wagentje maar twee of drie mensen mee in plaats van vier. Met zwarte zittingen krijg je dan zo’n lelijke donkere vlek op de foto die onderweg gemaakt wordt.” Dekkers zelf weet overigens ondertussen tot op de centimeter nauwkeurig waar de camera voor de actiefoto staat. Met tweehonderd ritjes in Van Helsing’s Factory op de teller kan hij de baan dromen. “Ik heb een keer de baan vijftig keer achter elkaar gedaan omdat we enkele animatronics onderweg moesten uittesten. Toen heb ik de gekste gezichten voor de camera getrokken.” Kennis over de exacte plaats van de camera kwam Dekkers vooral goed van pas toen hij samen met de burgemeester van Bottrop-Kirchhellen de officiële openingsrit maakte: precies op het juiste moment ging de duim omhoog. Mevrouw de burgemeester zag onderweg door de spanning en de snelheid een grapje dat speciaal voor haar bedoeld was over het hoofd: langs de baan staat een groene richtingaanwijzer die de afslag Kirchhellen Town aankondigt. Afslag Noord, staat er vilein bij. “Er is – door de grote verkeersdruk die ons park met zich meebrengt – al jaren sprake van de bouw van een rechtstreekse noordroute naar Movie Park. Die is er nog steeds niet, dus hebben we er in de achtbaan zelf maar één aangelegd.”
Ontwerphoogtepunten
Van Helsing’s Factory zit vol met zulke details. Gasten die de baan voor de eerste keer doen, zullen er nauwelijks oog voor hebben, maar wie de attractie meerdere malen beleeft, zal telkens nieuwe bijzonderheden ontdekken. Wouter Dekkers neemt ons mee om enkele fraaie ontwerphoogtepunten te tonen. Dat begint al in de wachtrij: achter elke deur in de eerste lange gang is een tafereeltje gebouwd dat door een ruitje te bekijken is. Alle auto’s in de wachtruimtes zijn gemaakt van polyester en in gedeeltes naar binnen gebracht; anders konden ze niet door de deuren. De film waarop Abraham van Helsing onder een pick-uptruck aan het sleutelen is, is gemaakt in Los Angeles.
Haarscherpe bochten
Wie door de korte gang met de honderden uitlaatpijpen in de lucht uiteindelijk het instapstation bereikt, ziet aan de andere kant van de melkglazen ruit telkens karretjes voorbij schieten. Elk voertuig vertrekt steeds onder luid gebrul van een motor, rijdt vervolgens door de wapenkamer van Van Helsing en ziet op de eerste heuvel naar boven een vampier verschijnen op een videoscherm van zeven bij vier meter. Meteen daarna begint de razendsnelle rit, waarbij de karretjes telkens juist de andere kant op schieten dan je verwacht. Vooral in het wilde-muis-gedeelte, waarbij de bochten haarscherp zijn, weet je even niet wat je overkomt. “De bedoeling was eerst dat er licht zou komen in het gedeelte met de wilde-muis-bochten”, vertelt Wouter. “Maar we hebben toch besloten dat deel helemaal donker te laten.” Tot groot vermaak van de berijders, die juist dat stuk als uiterst heftig ervaren.
Dampig glas
Onder aan de tweede liftheuvel van de vierhonderd meter lange achtbaan staat een oude auto met beslagen ruiten. Een wanhopige hand trekt een spoor over het dampige glas. “We hebben die scène gepikt uit de film Titanic”, lacht directeur Dekkers. Onderweg naar boven passeren de bezoekers een autoschroothoop die in bezit is genomen door monsters. Oplettende kijkers ontdekken een Gizmo in de tweede motorkap en even later Alf in een brandweerwagen. Zo zit de baan vol met wetenswaardige details. De grote Amerikaanse auto’s op de schroothoop komen van een autokerkhof in Texas en zijn per schip via Rotterdam naar Bottrop gebracht en ook de originele Menck-kraan uit 1958 is afkomstig uit Rotterdam. Aan het eind racen de karretjes het gezicht van een vampier bloedig aan diggelen in een nevelgordijn. En in het uitstapstation is op verschillende plekken de kreet ‘Help me’ in het beton gekrast.
Niet beter
Wouter Dekkers is meer dan tevreden met de nieuwe aanwinst Van Helsing’s Factory. Had hij niet graag een nog grotere Zilvervloot uit Spanje gekregen om een nóg mooiere attractie te bouwen? “Nee hoor”, zegt hij realistisch. “Twee of drie ton meer was prettig geweest, dan hadden we nog wat kleine zaken kunnen verbeteren. Maar Disney kun je toch niet kopiëren, daar ben ik van overtuigd.” En zelfs bij Disney is het budget niet oneindig en worden er zaken geschrapt om kosten te besparen. Het grote kasteel in het Magic Kingdom in Walt Disney World zou aanvankelijk 29 torens krijgen. Maar toen bleek dat twee torens voor de bezoekers toch niet zichtbaar zouden zijn, werden die van de bouwtekening verwijderd. Wouter Dekkers: “Door een heel goede samenwerking met onze partners hebben we alles uit de beschikbare vijf miljoen euro gehaald wat er in zat. Had ik twee miljoen meer gehad, dan had ik niet veel meer kunnen bouwen. Misschien wel groter, maar zeker niet beter.”
► Ga naar het Parkprofiel van Movie Park Germany
2011 © Tekst: Adri van Esch – Foto’s: Movie Park, Adri van Esch
