Inwoners van de wijk naast de Efteling hebben honderdvijftig handtekeningen verzameld tegen de parkeeroverlast die bezoekers aan het park veroorzaken. De petitie wordt aangeboden aan de gemeente Loon op Zand, waar Kaatsheuvel toe behoort.

Op Burendag – de dag waarop mensen uit de buurt met elkaar in contact komen en zo dichter bij elkaar worden gebracht – hebben inwoners van de wijk grenzend aan de Efteling honderdvijftig protesthandtekeningen opgehaald. De omwonenden klagen over de parkeeroverlast die bezoekers van het park veroorzaken. Volgens de bozige buren zetten bezoekers aan het pretpark hun auto’s voor opritten, op trottoirs en te dicht bij kruisingen van hun straten. Het buurtcomité zegt dat zestig tot zeventig procent van de wijkbewoners de petitie heeft getekend.

Wie zijn auto op het eigen parkeerterrein van de Efteling wil parkeren betaalt daarvoor tien euro per dag. Sommige gasten proberen dat tientje in eigen zak te houden door niet het parkeerterrein van de Efteling op te rijden, maar hun heil in omliggende woonstraten te zoeken. De wegen direct grenzend aan het park hebben een parkeerverbod; daar mogen alleen vergunninghouders parkeren. Maar de buren zeggen dat er te weinig wordt gecontroleerd op foutparkeerders.

Wat straten verderop is er geen parkeerverbod. Prins Hendrikstraat, Wilhelminaplein, Dr. Nolensstraat, het zijn geliefde straten voor bezoekers van de Efteling die hun auto niet op het parkeerterrein van het park willen stallen. Daar is niets illegaals aan, maar de bewoners van die straten zien de toevloed van auto’s met lede ogen aan. Op Burendag starten ze een handtekeningenactie die zowel de gemeente als de Efteling moet overtuigen dat er ‘extra maatregelen’ nodig zijn.

Nu is parkeren op de Efteling-parking op heel drukke dagen zeker geen blijde gebeurtenis. Je wordt met je vehikel het hoofdparkeerterrein weer afgeleid, naar een afzichtelijke asfaltvlakte zonder bomen en schaduw. Heb je nog meer pech dan beland je op een stoffige zandvlakte volgestort met kiezeltjes. Dan weet je zeker dat je nog minimaal vijf minuten moet lopen om ook maar bij de entree van het park te arriveren. Pas daar is van enige Efteling-sfeer sprake, met muziek en verzorgde plantsoenen. Daarvoor is de atmosfeer troosteloos en zorgen alleen de pieken van het Huis van de Vijf Zintuigen in de verre verte voor enig besef van de leuke uurtjes die in het verschiet liggen. Over de terugweg later denk je dan nog maar niet na; dat kan net zo’n lijdensweg zijn. Heb je pech dan sta je op een topdag niet alleen in de file naar de Efteling toe, maar ook nog eens in de rij om het parkeerterrein weer af te komen.

De straffe tien euro parkeergeld is een reden voor sommige bezoekers om uit te wijken naar de aanpalende wijken. Maar ook de gedachte dat je naar de verste, mistroostige uithoek – veelzeggend ‘vak Wolf’ genaamd – van het immense parkeerterrein wordt geleid kan voor met name abonnementshouders – die vaak beschikken over een parkeerabonnement en dus dat tientje helemaal niet hoeven te betalen – reden zijn om liever in een naastgelegen straat te parkeren. De afstand tot de hoofdingang van de Efteling is vanuit zo’n straat niet wezenlijk langer dan vanaf vak Wolf, en je weet zeker dat je na afloop van je bezoek niet in een file belandt.

 

Niet alleen de gemeente krijgt van de klagers een taak om de overlast aan te pakken – door meer controle op foutparkeerders – ook de Efteling kan zijn buren tevreden houden. Door eens goed na te denken over het parkeren bij het park: hoe maken we dat aantrekkelijker, hoe zorgen we ervoor dat het parkeren niet de domper op het dagje Efteling wordt? Als de gemeente, de parkdirectie en de buren daar samen uit komen, is de samenhang tussen buurt en park bevorderd en heeft de petitie van Burendag zin gehad.

> Naar de parkplanner van de Efteling