Op 4 en 5 juni 2016 bedwongen dertien dappere achtbaanliefhebbers 24 uur lang Troy in Toverland. Hun prestatie leverde ruim elfduizend euro op voor de stichting Heppie.

“Het was grandioos, maar eens, maar nooit weer” en “Geweldig, en misschien toch nog eens een keer”. De meest deelnemers aan 24-uurs coaster challenge in Toverland zijn het met elkaar eens: het was een onvergetelijke ervaring, maar of ze de uitdaging voor een tweede keer aangaan , dat is allerminst zeker. Het is ook geen sinecure: een vol etmaal Troy berijden, de hoogste, langste en snelste houten achtbaan van de Benelux. Tien van de dertien deelnemers hielden het 24 uur lang vol. Na afloop werden ze door Toverland-directeur Carolien Kortooms in de bloemetjes gezet en ze ontvingen een stukje origineel Troy-hout met de tekst ‘I survived Troy coaster challenge 2016’.

Regen, onweer, mist en zon

De deelnemers aan de achtbaanuitdaging werden getrakteerd op allerlei weersomstandigheden: zon en warmte op de zaterdagmiddag en zondagochtend, mist in de avond en vroege morgen en temperaturen oplopend van 11 tot 24 graden. En er was regen en onweer, nat weer waardoor heel zuidoost Nederland al dagen wordt geteisterd. Enkele keren moest de challenge voor de veiligheid korte tijd worden stilgelegd omdat donderbuien akelig dichtbij kwamen. De regen werd wel getrotseerd. Die viel op sommige momenten zo met bakken uit de hemel dat de deelnemerstent onder liep en met een waterstofzuiger moest worden schoongemaakt.

Mislukt

Drie van de dertien deelnemers aan de coaster challenge gaven er gedurende het etmaal de brui aan. Vooral lichamelijke klachten braken hen op. “Na vijf uur in Troy voelde ik de eerste steken in mijn onderrug”, vertelt één van hen. “De pijn trok langzaam op en na tien uur deed mijn hele rug zeer. Ik heb het nog even geprobeerd, maar ik hield het niet meer vol. Ik vond het lastig om uit te stappen. Als ik misselijk was geweest, was het misschien makkelijker. Troy doet zijn naam eer aan; het is een reusachtig houten beest en vooral door de heftigheid van de rit is mijn poging het 24 uur vol te houden mislukt.”

324 rondjes

Halverwege stoppen is óók een teken van kracht, vindt Carolien Kortooms. “Het vergt moed om op te geven, maar de gezondheid gaat altijd voor.” Zelf heeft de directeur van Toverland eens tien rondjes achter elkaar in Troy gezeten, bij de vorige coaster challenge in 2010. “Dit keer heb ik het bij drie ritjes gelaten. Ik ben inmiddels oud en wijs genoeg om te denken: het is mooi geweest, ik stop!” Doel bij de challenge van 2016 was om in een etmaal minimaal 300 rondjes te maken. Dat doel werd met gemak gehaald: de volhouders maakten tussen het startsein – dat werd gegeven door Natasja Froger, ambassadeur van de stichting Heppie – en de finish 24 uur later in totaal 324 ritjes op Troy.

Drinken en smeren

Na het laatste rondje werden de tien deelnemers die de uitdaging volbrachten enthousiast gefeliciteerd door Carolien Kortooms. “Wat heb je lekkere blosjes op de wangen”, zegt ze tegen een deelnemer. Die corrigeert haar: “Ik ben verbrand. Zaterdag had ik me nog goed ingesmeerd, maar zondagmorgen had ik daar geen tijd meer voor.” Zonnebrand is een van de weinige kwaaltjes waarmee de doorzetters werden geconfronteerd; de aanwezige EHBO had weinig tot niets te doen. “We hebben vooral aangemoedigd te drinken en te smeren”, vertelt de dienstdoende EHBO’er. “Smeren voor de zon en drinken tegen uitdroging. Alle deelnemers hadden ook een eigen coach en zij hielden in de gaten dat hun kandidaat zichzelf niet te kort deed. Ik heb het idee dat er vooral niet veel gegeten is: ik zag mensen soms uit het karretje sprinten, en paar hapjes van een broodje eten en weer doorgaan.”

Natte handdoekjes

Naarmate het einde in zicht komt, neemt niet alleen de opgeluchtheid toe, maar ook de temperatuur. De laatste rondjes worden gereden bij volle zon en 24 graden. Bij elke doorgang in het station worden de aangereikte natte handdoekjes gretig aanvaard en in de nek of op het voorhoofd gelegd. Het aantal toeschouwers neemt toe en het applaus ook. Bij de laatste binnenkomst krijgen de tien volhardende deelnemers een groots onthaal. Even later wacht op het podium ook de coaches lovende woorden. “Jullie hebben de rijders er doorheen gesleept”, complimenteert Carolien Kortooms de begeleiders. “In je eentje ben je niks, samen ben je alles.”

Powerpraatjes

Carolien Kortooms vertelt dat ze midden in de nacht nog even is wezen kijken in Sevenum. Of alles wel goed verliep. “Ik verwachtte dat ik powerpraatjes zou moeten houden. Maar niks daarvan: in het station van Troy was het één groot feest!” Kortooms onthulde het bedrag dat met de coaster challenge is bijeengebracht, bestemd voor de stichting Heppie die voor kwetsbare kinderen een vakantie, leuk weekend of dagje uit organiseert. Met het inschrijfgeld en de verkoop van zitjes in Troy werd 6.035 euro opgehaald. Toverland legde voor iedere deelnemer die de challenge volbracht nog eens vijfhonderd euro in, wat een totaal van 11.035 euro opleverde. Heppie-directeur Nina Schmitz was in haar nopjes: “De Frogers appten vannacht nog de vraag hoe het ging in Toverland. Ik kan ze antwoorden dat we met dit bedrag weer heel veel kinderen een mooie, positieve ervaring kunnen bezorgen!”

5-6-2016 © Tekst en foto’s: Adri van Esch