In het in 2018 geopende themagebied Avalon in Toverland staan niet alleen de spectaculaire wing coaster Fēnix en boottocht Merlin’s Quest, maar bevindt zich ook The Flaming Feather, een herberg met honderddertig zitplaatsen. Overdag laven de bezoekers zich er aan drankjes en spijzen, ’s avonds en buiten de openingstijden van het attractiepark kan het complex exclusief worden afgehuurd door gezelschappen en bedrijven. Het idee achter The Flaming Feather is dat tovenaars en magiërs er al eeuwenlang samenkomen. Knetterende haarden, lange houten tafels en een plafond vol geheimzinnige sterrenbeelden zorgen ervoor dat gasten zich direct in de mythische wereld van Keltische legenden en Avalon wanen. “En er was ook al snel een naam”, herinnert huisontwerper van Toverland Peter van Holsteijn zich: “The Headless Dragon. Later in het proces werden we geïnspireerd door de vlammende veren van de naastgelegen achtbaan Fēnix en besloten we het restaurant The Flaming Feather te noemen. Terugkijkend kan ik met tevredenheid vaststellen dat het eindresultaat heel dicht bij mijn gedetailleerde ontwerptekening ligt.”
Blanco papier
Dat gasten zowel overdag als ’s avonds het gevoel hebben in de verhalen rond tovenaar Merlijn, koning Arthur en het magische zwaard Excalibur terecht te zijn gekomen was vooral te danken aan de ongebreidelde creativiteit van Van Holsteijn. Hij toverde een blanco stuk papier om in een fantasierijke horecagelegenheid. Dat ging niet van de ene op de andere dag. Peter schetst het groeiproces van The Flaming Feather: “Ik begon met simpele blokjes. Ik legde er drie tegen elkaar en wist: in het linkse komen de toiletten, de middelste is voor het restaurant en het rechtse blokje huisvest de keuken en de koelcel. Ik heb de blokjes vervolgens op een kaart van het beschikbare gebied gelegd en dat paste wonderwel precies. Toen kon ik verder.”
Hobbelt en bobbelt
Een volgende stap was dat er een plattegrond van het gebouw werd gemaakt. “Daar werk ik meestal graag mee”, vertelt Peter, “want dan weet ik welke ruimte ik beschikbaar heb. De dimensies voor de creatieve invulling worden dan concreet. Ik ben vervolgens los gaan schetsen: ik heb een heuvelachtig gebied gecreëerd met een bloemenwei. Het hobbelt en het bobbelt wat. Toen werd het inderdaad iets Hobbit-achtigs, maar dat was niet bewust. Het liep gewoon zo. Je kunt ook zeggen dat het Schots is, of Scandinavisch, geïnspireerd op de vroegmiddeleeuwse veenplaggenhutten. Het is een sfeer die ik leuk vind.”
Klein dorpje
Op de schetsen voor The Flaming Feather wijst Peter aan hoe zo’n ontwerp uiteindelijk evolueert: “Ik tekende over de drie oorspronkelijke blokken heen. Ik vroeg mezelf af: wat gebeurt er als het middenstuk er eerder stond dan de rechtse en linkse aanbouw? Als ik het zo teken dat het restaurantgedeelte ouder is dan de rest? Nou, zo ontstond er een klein dorpje. Die tekening ging daarna naar technisch en bouwkundig tekenaar Mathijs Lormans die er een 3D-model in SketchUp van maakte en een afgeleide in AutoCAD. En vervolgens moest Nicky aan het werk.”
► ‘In Avalon zit zoveel diepte en detail’
Sfeer bepalen
Nicky de Waal, die samen met Peter en Mathijs het ontwerpteam voor Avalon vormde, legt uit: “Ik kreeg de platte aanzichten van de herberg. Vier technische tekeningen, van elke zijde één, met zwarte lijnen en overal maten geschreven. Ik bracht de kleuren aan en bepaalde de sfeer. Dat deed ik mede aan de hand van de schetsen en uitgewerkte tekeningen van Peter. Regelmatig brainstormden we met elkaar hoe we het gebouw van nog meer details zouden voorzien; welke verlichting, welke bebording? Ik maakte ook de materialisatiedocumentatie. Daarop staan bolletjes met nummers die verwijzen naar kleine plaatjes die tonen welke stenen we willen, hoe oud het stucwerk eruit moet zien, hoe diep de voegen moeten zijn, welke kleur het mos dient te hebben, noem maar op.”
Het kasteel
“Het mooie van het project Avalon was dat iedereen van ons team telkens weer nieuwe laagjes aan het ontwerp toevoegde”, constateert Peter van Holsteijn achteraf. Hij tikt op het houten tafelblad: “Hier, aan deze grote tafel spraken we maandenlang elke maandag over Avalon en entreegebied Port Laguna. Er kwamen nieuwe tekeningen op tafel, we kregen feedback en we bespraken alles wat ons in het weekend te binnen was geschoten. Daarmee konden wij weer verder. Ja, aan deze tafel is veel gebeurd. Een voorbeeld? Nou, eerst was het station van achtbaan Fēnix een groot kasteel. Al pratend hier werd het een berghelling met binnenin een geheimzinnig gangenstelsel en de ‘room of resurrection’. En buitenop een oude scheve toren. Het bouwwerk is bij ons overigens wel altijd simpelweg ‘het kasteel’ blijven heten.”
Ideeën verwezenlijken
Tijdens de bouw in 2017 en 2018 zien we de creaties van Peter en Nicky prominent op een hardboard geprikt midden in de in aanbouw zijnde restaurantzaal. De bouwvakkers kijken geregeld op de tot in de puntjes uitgewerkte tekeningen om zo de fantasieën van het ontwerpteam te verwezenlijken. Dat is al gelukt met de toiletten die gebouwd zijn in een paardenstal; het verse stro steekt tussen de kieren van de robuuste houten planken uit. En het grote ronde raam in de vorm van een Keltisch teken zit al in de sponningen. Maar in de eetzaal staat de open haard er nog slechts in ruwbouw en is de bar nog niet meer dan een afscheiding gemaakt van witte betonblokken. “Kom over drie maanden nog maar eens kijken”, lacht communicatiemanager Tessa Maessen. “Je zult je ogen niet geloven. The Flaming Feather wordt misschien wel het mooist gethematiseerde parkrestaurant, waar gasten intens en lang van kunnen genieten, want het wordt ons eerste bedieningsrestaurant.” Dat Tessa gelijk heeft gekregen blijkt in de zomer van 2020: The Flaming Feather wordt bekroond met de Diamond Themepark Award voor ‘Beste restaurant in een Nederlands attractiepark’, op aanbevelen van ruim 67.500 stemmers die het restaurant eren vanwege de kwaliteit en de sfeer.
Kwalitatief hoogstaande menukaart
Sander Janssen, bedrijfsleider van The Flaming Feather, is trots op de award: “Het is een geweldige waardering voor onze medewerkers, die gastvriendelijkheid en kwaliteit elke dag voorop hebben staan.” Daarnaast denkt Sander dat ook de kwalitatief hoogstaande menukaart een belangrijk ingrediënt was voor de winst. “Dit uitgebreide aanbod verwacht je niet in een attractiepark, waardoor we de gasten extra kunnen verrassen.” Misschien heeft ‘de meest doordachte keuken die er maar bestaat’ ook wel met het succes te maken, vermoedt Tessa Maessen. “Een medewerker loopt er aan de ene kant met een leeg dienblad in en gaat er aan de andere zijde met een vol dienblad weer uit”, schetst ze de efficiëntie van het bekroonde restaurant.
Gigantische som geld
Voor Project 5 – de interne codenaam voor de themagebieden Avalon en Port Laguna – was het niet misselijke budget van 35 miljoen euro beschikbaar. “Een gigantische som geld waar ook heel veel vertrouwen uit sprak”, beseft Peter van Holsteijn. Met zo’n enorm bedrag was waarschijnlijk zo ongeveer alles mogelijk. Peter glimlacht. “Heel erg veel ja, maar niet alles. Ook zo’n fabuleus bedrag kende z’n grenzen; we moesten toch echt nog wel keuzes maken.” We vragen om een voorbeeld. “Waar wing coaster Fēnix met zijn uitstekende vleugels waarop de passagiers zitten een scherpe helix vlak boven het water maakt, hadden we graag een opspuitende splash gewild. Helaas, die is gesneuveld. Niet alles wat we wilden kon en dat was maar goed ook. Zo bleven we kritisch en ontstond het allermooiste themagebied van Toverland!” •
Van schets naar realiteit
2018/2020 © Tekst: Adri van Esch – Foto’s: Adri van Esch, Toverland
