Pretparken zijn echte kijkparken; er is ontzettend veel te zien. Voor blinden en slechtzienden is een dagje pretpark lang niet altijd zo leuk; ze komen veel hindernissen tegen en kunnen door hun handicap van veel attracties minder genieten.

 

De laatste jaren wordt er meer aandacht besteed aan mensen met een visuele beperking. Soms zijn er zelfs speciale gidsen en plattegronden in braille beschikbaar, zoals in de parken in Walt Disney World in Florida. Daar kunnen slechtziende en blinde gasten een gids in braille krijgen tegen een borg van 25 dollar. Ook staat er in elk park een grote plattegrond met aanduidingen in braille (foto) en zijn er cassettebandjes te leen waarop de attracties besproken en beschreven worden.

Ook in Nederland zijn goede initiatieven op dit vlak. Avonturenpark Hellendoorn bijvoorbeeld organiseert op 16 april een speciale Tast het avontuur-dag. Bartiméus, een landelijke stichting die zich inzet voor mensen met een visuele beperking, heeft op verzoek een inventarisatie gemaakt van verbeterpunten in het Overijsselse park.

Met het advies in de hand voert het Avonturenpark enkele aanpassingen door die de toegankelijkheid moeten verbeteren. Er is bijvoorbeeld extra bewegwijzering, de muziek in het park wordt uitgeschakeld en er zijn speciale hulpmiddelen beschikbaar zoals een plattegrond in grootletter- of brailleversie met voellijnen. Niet alle punten kunnen worden aangepakt, zoals de hoogteverschillen in het park door de ligging op de Hellendoornse Berg.

Op 16 april is het park exclusief geopend voor mensen met een visuele beperking. Voor deze Tast het avontuur-dag wordt slechts een beperkt aantal kaarten verkocht, waardoor medewerkers meer aandacht aan de bezoekers kunnen geven. Kaarten voor deze dag zijn extra aantrekkelijk geprijsd en zijn verkrijgbaar via de website van Avonturenpark Hellendoorn.

In 2002 hield de ANWB een test onder pret- en dierenparken waarin werd bekeken of de attracties ook geschikt waren voor blinden en slechtzienden. Toen werden in veel parken nog de nodige onvolkomenheden geconstateerd: er waren geen markeringstegels aanwezig en randen van traptreden waren niet duidelijk aangegeven. In Drievliet was het lastig oriënteren voor blinden, Attractiepark Slagharen had een drukke weg voor de ingang en Duinrell had scheve paden.

Toch waren er onder de blinde en slechtziende testers destijds ook tevreden geluiden te horen. In de Efteling werd het menu voorgelezen, Avonturenpark Hellendoorn had attent personeel en Walibi Holland had volgens de blinde en slechtziende bezoekers mooi gladde paden.