De komende wintermaanden gaan de directies van de pretparken zich weer buigen over de jaarlijks terugkerende zware beslissingen voor het komende seizoen. Gaan de entreeprijzen omhoog? Wat voor effect heeft dat op het aantal bezoekers? De consument houdt de hand op de knip en daarom zijn op deze vragen geen eenvoudige antwoorden te geven.

Elk jaar moet het management van een attractiepark weer die prangende vraag beantwoorden: wat doen we met de prijzen? Kan er wel weer een eurootje bovenop de entreeprijs, omdat we toch weer een nieuwe attractie hebben? Maken we het kopje koffie twee dubbeltjes duurder? Kan het parkeergeld omhoog; in de binnenstad betalen mensen immers ook grif voor het stallen van hun heilige koe? Zullen abonnementshouders protesteren als we de prijs van een seizoenskaart met een tientje verhogen?

Begrijpelijke vragen in een tijd dat de lasten voor de parken steeds verder stijgen. Maar het zijn lastige keuzes in een tijd van economische recessie. Want ééns gaan de kosten voor de bezoekers de kritische prijsgrens over, met alle desastreuze gevolgen van dien. Waar die heikele prijsgrens ligt weet niemand, maar één ding is duidelijk: langzaam komt dat maximum dichterbij.

Angstaanjagend voorbeeld voor de attractieparken moet de musicalbranche zijn; daar loopt de kaartverkoop met sprongen achteruit. De terugloop zette in 2009 voor het eerst in en de producenten vrezen dat ook komend jaar weer minder bezoekers naar het theater zullen komen. Volgens kenners is bij musicals al wel de kritische prijsgrens bereikt, met als gevolg dat de grote producties in Nederland in vier jaar tijd een kwart van hun publiek zijn kwijtgeraakt.

Dat doembeeld zullen de directies van pretparken te allen tijde trachten te voorkomen. En dus wordt er onderzoek gedaan naar wat gasten willen uitgeven aan een dagje uit en wordt er lang nagedacht over het prijsbeleid. De EFTELING heeft op één terrein al wel een knoop doorgehakt: de kosten voor een parkeerkaartje gaan bij het Kaatsheuvelse park met 25 procent omhoog, van acht naar tien euro. Met die nieuwe prijs heeft de Efteling meteen één van de duurste parkeerplaatsen van de Europese pretparken.

Verhoging

Disneyland Paris verhoogde bij de halfjaarlijkse prijsaanpassing het tarief van een toegangskaartje voor kinderen van 3 tot en met 11 jaar met vier euro: van € 45,00 naar € 49,00. Volwassenen betalen voortaan één euro meer: € 54,00 per persoon. Ook de prijs van Hopper-kaartjes, waarmee gependeld kan worden tussen de parken DISNEYLAND en WALT DISNEY STUDIOS, ging met dezelfde bedragen omhoog, naar € 68,00 voor volwassenen en € 61,00 voor kinderen. 

ATTRACTIEPARK SLAGHAREN beantwoordde de vraag over de prijzen al voor het afgelopen seizoen. Het park voerde een dynamisch prijsbeleid in, waarbij de entreeprijs fluctueert met de verwachte drukte. Worden er veel bezoekers verwacht, dan stijgt de toegangsprijs. Ligt er een rustige dag in het verschiet, dan blijven de kosten voor een entreeticket laag. Zo hebben de gasten zelf invloed op hoeveel ze voor een dagje Slagharen gaan betalen en dat blijkt goed uit te pakken voor de beeldvorming. Attractiepark Slagharen oogstte veel lof voor deze unieke en moedige strategiewijziging en ontving voor deze werkwijze zelfs een prijs van de VVV’s in Nederland.

Natuurlijk zullen de pretparken ook komend seizoen weer veel gaan werken met kortingsacties, net zoals dat in de musicalwereld gebeurt. Ervaringen in die branche leren dat bezoekers prijsgevoelig zijn en dat kortingsacties een verkoopimpuls kunnen geven van wel vijftien procent. Toch zit aan kortingen ook een risico: veel bezoekers weigeren nog om de volle prijs te betalen. Ze weten dat ze toch wel ergens een kortingsactie kunnen vinden en nemen daarom geen genoegen meer met het betalen van het volle pond. Uiteindelijk snijden parken zich daarmee toch in de vingers. Om die reden is het bepalen van de prijzen in een pretpark geen nattevingerwerk, maar een cruciale beleidsbeslissing, die in de komende maanden weloverwogen genomen zal moeten worden.