In 1960 krijgt Roodkapje een flinke upgrade in het Sprookjesbos. In de acht jaren hiervoor was het meisje dat op weg is naar haar oma weergeven met een houten beeld dat bloempjes plukt in het bos. Achter een boom kijkt de wolf loerend en likkebaardend toe. In het eerste jaar van de sixties opent een nieuw huisje bovenaan een oplopend pad, waarin de wolf – die de grootmoeder al helemaal heeft verorberd – in de bedstee ligt. Kinderen kunnen door het raam naar binnen kijken en luisteren naar het verhaal over Roodkapje dat verteld wordt door Wieteke van Dort. Bij de voordeur staat Roodkapje met een mandje vol lekkers.
► De geschiedenis van de Efteling in vogelvlucht
Oude beeld
Het nieuwe sprookjestafereel van Roodkapje is vanaf het begin heel populair bij de bezoekers. Het oude beeld staat nu als wegwijzer aan het begin van het pad naar oma’s huisje. In 2016 werd het stulpje van Roodkapjes oma afgebroken en met moderne materialen helemaal opnieuw opgetrokken. Ook nieuw in 1960 is bungalowpark Het Kraanven. Het ten zuiden van het pretpark gelegen verblijfspark – voorloper van Bosrijk en Loonsche Land – is trendsettend: als een van de eerste parken geeft de Efteling aan dat het groot en gevarieerd genoeg is voor een meerdaags verblijf. Het Kraanven omvat veertig voor die tijd luxe bungalows, een verwarmd openluchtzwembad en een tennisbaan. Het park – dat inmiddels gesloopt is – had een oppervlakte van zestien hectare. Elk huisje had dus een tuin van liefst vierhonderd vierkante meter.
Witte olifant
In 1961 viert de Efteling het tweede lustrum. Dat kan omdat niet het openingsjaar van het Sprookjesbos (1952) wordt aangehouden, zoals tegenwoordig gebeurt, maar de opening van de grote speeltuin in 1951. Het park ontvangt de zeven miljoenste bezoeker sinds de opening en krijgt een beeldje aangeboden van de Vrienden van de Efteling. Het witte beeldje van een meisje dat verheugd haar handen ineen slaat staat nog steeds in het park, in de tuin net voor de uitgang van het Sprookjesbos. In de sokkel staat ‘Tien Jaar Kindervreugde’ gebeiteld. Bij het kinderbad naast de speeltuin knielt vanaf 1961 een witte olifant langs de waterrand. Het enorme beest spuit met zijn slurf de spelende kinderen nat. Het kinderbad maakte plaats voor het Anton Pieckplein en de olifant staat bij Villa Pardoes, het vakantieverblijf voor gezinnen met een ernstig ziek kind.
► Zoete herinneringen aan de Efteling in de jaren zestig
Appel en erwt
In 1962 is alleen ‘het spiegeltje aan de wand’ in het sprookjesmuseum een nieuwe aanwinst. Wel worden er al plannen gemaakt voor iets groots tijdens het vijftienjarig bestaan: de komst van De Indische Waterlelies naar de Efteling. Het sprookje geschreven door de Belgische koningin Fabiola heeft als opmerkelijke werktitel ‘Fabstu’, een afkorting van Fabiola Studio. Een jaar later wordt het sprookjesmuseum verder uitgebreid. Naast de onzichtbare kleren van de keizer komen er in vitrines attributen uit sprookjes, zoals de giftige appel uit Sneeuwwitje, de erwt uit de Prinses op de Erwt en het glazen muiltje van Assepoester.
Voorbereidingen voor Waterlelies
Ook in 1964 worden weer wat kleinere stapjes voorwaarts gezet. Op de plek in het Sprookjesbos waar nu de Kleine Zeemeermin resideert komt de Dansende Dolfijn en in de speeltuin verrijst een molen waarin kinderen plaatsnemen in karretjes die ‘getrokken’ wordt door een echte pony. Het jaar 1965 staat vooral in het teken van de nieuwe jubileumattractie voor 1966, De Indische Waterlelies. Er worden gedetailleerde tekening gemaakt voor de heks, de waterlelies met elfjes erin en het kikkerorkest, en bouwtekeningen voor het voorplein en de galerij. Er wordt gemodelleerd, getest en er wordt een gefotografeerde studie gemaakt van de mimiek die de heks tot leven moet wekken. In het jaar voor de opening is voor de voorbereidingen voor De Indische Waterlelies al een bedrag op de begroting gereserveerd van 75.000 gulden. In onze tijd zou dat ruim 192.000 euro zijn, een voor die tijd astronomisch bedrag.
► De heks van De Indische Waterlelies komt tot leven
Enthousiaste majesteit
In 1966 volgt dé grote reuzensprong van dat decennium: op 3 mei wordt het sprookje De Indische Waterlelies officieel geopend. Bezoekers passeren met ontzag de twee donker kijkende Indische poortwachters en gaan via de in rotsen uitgehouwen galerij naar binnen. Daar kijken ze met open mond naar het nachtelijk tafereel dat zich onder de sterrenhemel afspeelt op en om een exotisch oerwoudmeertje. ‘De indruk die dit sprookje achterlaat zal onvergetelijk zijn’, staat in de Efteling-folder van dat jaar, en daar is geen woord van gelogen. Pas een jaar later – op 21 juni 1967 – komt koningin Fabiola zelf een kijkje nemen bij de door haar bedachte vertelling. Ze is in gezelschap van prinses Paola en haar drie kinderen: Filip, de huidige koning van België, Astrid en Laurent. De majesteit is enthousiast over de uitbeelding van haar geesteskind. ‘De ontwerpers en kunstenaars hebben de poëzie en de sfeer van het sprookje uitstekend weten weer te geven, op een manier die jong en oud moet aanspreken’, laat ze na haar koninklijke bezoek weten.
Miniatuur stoomtreintraject
Eind 1968 neemt pastoor Rietra, grondlegger van de Efteling, afscheid van het stichtingsbestuur van de Efteling. Een jaar later – op 31 maart 1969 – gaat een langgekoesterde wens in vervulling: een ‘miniatuur stoomtreintraject’ rond het park. De 1,8 kilometer lange spoorlijn loopt van het café-restaurant tot aan het Sprookjesbos; het station stond op de plek waar nu Herberg De Ersteling van het sprookje Tafeltje Dek je staat. De eerste locomotief op het traject is Aagje. Het stoomtreintje stamt uit 1911 en kwam via Duitsland en een Arnhemse steenfabriek in Kaatsheuvel terecht. In 1969 worden ook de eerst stappen gezet op entertainmentgebied: in een grote tent op de speelweide geven Circus Roberti en diverse kindercircussen dagelijks voorstellingen.
► De Efteling in de fifties
► De Efteling in de seventies
► De Efteling in de eighties
► De Efteling in de nineties
► De Efteling van 2000 tot 2009
► De Efteling van 2010 tot 2019
► De Efteling vanaf 2020
2020 © Samenstelling: Adri van Esch – Foto’s: Efteling, Adri van Esch
