Nostalgische huisjes en lieflijke tafereeltjes als broodkruimeltjes verspreid in een groen bos, waar eekhoorntjes ronddartelen en een oorstrelend muziekje uit paddenstoelen klinkt. Is er een meer idyllisch plekje in de Efteling dan het Sprookjesbos? Maar net zoals in de sprookjes zelf wordt ook in het bos waar ze zo romantisch zijn uitgebeeld de rust weleens verstoord. Plots zijn idylle en romantiek ver te zoeken, tot onrust van de bezoekers. Gelukkig weet de Efteling de aangetaste idylle om te zetten in een kracht. Waardoor, net als in sprookjes, iedereen weer lang en vooral gelukkig leeft.
Lees verder onder de foto
Brullende draak
De eerste keer dat de lieflijke sfeer in het Sprookjesbos werd verbroken was in 1979. In dat jaar streek er een brullende draak neer op een muurtje midden tussen het groen. Het beest bewaakt een schatkist; als een bezoeker een poging waagt zichzelf wat goud uit de kist toe te eigenen, komt de draak briesend en met rokende neusgaten omlaag. Draak Lichtgeraakt was een ontwerp van Ton van der Ven, die in 1975 het tekenstokje van Anton Pieck overnam. Zijn leermeester was niet heel erg gecharmeerd van het angstaanjagende dier. Een jaar eerder opende weliswaar het door Van der Ven ontworpen Spookslot, maar dat stond buiten het Sprookjesbos. Daar had Pieck vrede mee. Maar ín het bos? Kinderen zouden schrikken van zo’n huiveringwekkend beest, vond Pieck. Het paste niet in het bekoorlijke Sprookjesbos, was zijn eerlijke mening. Maar de kinderen vonden het fantastisch: een draak met rollende ogen en klapwiekende vleugels die ze op commando konden laten brullen, Draak Lichtgeraakt was een succes.
Gezonde bomen kappen
Het Sprookjesbos van de Efteling is vooral een levende attractie: in zeven decennia groeide het aantal sprookjes uit van tien tot dertig. Niet altijd werden de onvermijdelijke beslissingen die gepaard gaan met deze groei begrepen door de gasten. In de winter van 1998 op 1999 ging rigoureus de zaag in honderden bomen in het Sprookjesbos. De bebossing was in de loop der jaren erg eenzijdig geworden. De zon kon de onderbegroeiing nauwelijks nog bereiken door het dichte bladerdak van de beukenbomen. Daardoor was er een saai stammenbos ontstaan. Door flink te kappen moest er weer lucht en licht in het bos komen. Bezoekers snapten echter weinig van de ingreep. Er kwam volop kritiek: hoe kon een natuurpark zoveel gezonde bomen kappen? Om de gasten gerust te stellen – het bos zou er écht veel mooier op worden – werden bij de ingang van het Sprookjesbos borden geplaatst met uitleg over de massale kap. En inderdaad: de aanvankelijk verstoorde idylle werd een grote kracht. Het diverse groen in het Sprookjesbos werd mooier dan ooit.
Steen in plaats van groen
De meest recente ontwikkeling die een deel van het Sprookjesbos een andere aanblik geeft is de bouw van het Efteling Grand Hotel. Aan de westkant van het Sprookjesbos verrijst een zeven verdiepingen tellend luxe hotel. Met geen mogelijkheid is het immense gebouw aan het oog van de Sprookjesbosbezoeker te onttrekken. Met name de sprookjes Pinokkio en De Rode Schoentjes staan nu in een heel ander decor; een achtergrond van steen in plaats van groen. Om het niet te missen gebouw een plek te geven in de verhaallijn van het Sprookjesbos werd een even slimme als eenvoudige truc bedacht: aan het hotel wordt een sprookje gekoppeld. In het voorjaar van 2025 opent, gelijktijdig met het hotel, het sprookje De Prinses op de Erwt.
Lees verder onder de tekening van Anton Pieck
Link met slapen
Ontwerper Sander de Bruijn gebruikte een schets van Anton Pieck als inspiratie voor het nieuwe sprookjestafereel. “Om een onderwerp op de voorgrond uit te lichten, plaatste Pieck er vaak een groter element op de achtergrond bij”, legt hij uit. “Dat principe passen we hier ook toe. Het imposante hotel vormt een perfecte achtergrond voor het prieeltje. Het tuinhuisje is een koninklijke dependance van het Efteling Grand Hotel. Door dezelfde stijlelementen toe te passen is de verbinding meteen duidelijk. Met het hotel als decor is de link met slapen in dit sprookje extra toepasselijk.”
Koninklijk prieeltje
In het bekende sprookje van Hans Christian Andersen logeert een meisje dat beweert dat ze een prinses is in een hemelbed met twintig matrassen en donzen dekens, waaronder een erwt is verstopt. Alleen een échte prinses zou namelijk zo fijngevoelig zijn dat ze de erwt voelt en daardoor niet kan slapen. Het nieuwe koninklijk prieeltje krijgt een plek aan de rand van het Sprookjesbos, tussen de Trollenkoning en de put van Vrouw Holle. Met als decor het Efteling Grand Hotel; de verstoorde idylle is omgezet in kracht.
► Efteling Grand Hotel wordt echt Grand
1 juli 2024 © Tekst: Adri van Esch – Beeld: Efteling, Adri van Esch
