Fons Jurgens is geen man van de spotlights. De algemeen directeur van de Efteling staat bij bijzondere gebeurtenissen in het park meestal vrij bescheiden achteraan, tevreden kijkend naar wat er op het podium gebeurt. Zo ook bij de sluiting van Spookslot: Jurgens gunt de eer van het definitief sluiten van de zware deuren aan de medewerkers die jarenlang met hart en ziel in de spookruïne hebben gewerkt.
Niet in de show
Toch had Fons Jurgens alle reden om zelf ook mee te helpen bij het op slot draaien van de houten toegangsdeuren, de directeur werkte immers lange tijd in en bij het slot. “Klopt, in 2000 was ik manager van het Anderrijk en was het Spookslot één van ‘mijn’ attracties”, vertelt hij na afloop van de officiële sluitingsceremonie. De directeur mag dan niet op zoek zijn naar de schijnwerpers, voor media – en zeker ook fanmedia – neemt hij steeds alle tijd. “Ik heb ook de opstartkwalificaties voor het Spookslot gehaald. Je mag dan achter de schermen alle techniek opstarten, maar ik mocht vooral níet de show inlopen. Dat drukte toenmalig directeur Olaf Vugts me op het hart: ik zou er weleens doorheen kunnen zakken. Ik ben ook niet de lichtste. Maar ik ken het Spookslot dus erg goed; ik weet precies hoe het eruit ziet.”
► Danse Macabre uniek in de wereld
Lees verder onder de foto
Griezelen van nu
Fons Jurgens heeft het afscheid van het Spookslot met gemengde gevoelens beleefd: “Enerzijds is het heel jammer dat het niet behouden kan blijven; het Spookslot was één van onze eerste grote projecten. Aan de andere kant ben ik heel positief, omdat ik weet dat er iets heel moois voor terugkomt. We blijven griezelen bij de Efteling. Het wordt heel spannend, het wordt heel Eftelings en het wordt ook echt griezelen. Het griezelen van nu. Daar kunnen we zeker naar uitkijken!”
Wat neem je van het Spookslot mee in je herinnering?
“Wat ik altijd in mijn gedachten zal houden is de beleving voor de mensen die het kasteel binnenkwamen. Het mooie was dat de voorshow er al voor zorgde dat gasten helemaal in de toch wel aparte sfeer van het Spookslot kwamen. Het was een griezelsfeer, maar niet doodeng. De bezoekers werden erdoor gepakt. Ze raakten geboeid. Dat vond ik het allermooiste. Dat kreeg een vervolg in de hoofdshow. Daarom hebben zoveel mensen iets met het Spookslot, denk ik. Omdat het niet griezelen is zoals wij van Halloween kennen, maar griezelen op z’n Eftelings.”
Wat neem je mee naar huis? Staat er iets in je woning dat je herinnert aan het Spookslot en de tijd dat je er gewerkt hebt?
“Nee”, lacht Fons, “dat wil mijn vrouw niet hebben. Het boek natuurlijk wel. En de pin, en een button. Maar verder nee, ik heb niks van de Efteling in ons huis.”
Wat neem je mee naar de nieuwe Danse macabre?
“In ieder geval de muziek. De muziek gaat ervoor zorgen dat de herinnering aan het Spookslot nooit verloren gaat. Ook die aparte sfeer en dat speciale gevoel dat dat gaf gaan terugkomen in de nieuwe attractie.”
De laatste week voor de sluiting van het Spookslot was een memorabele, met een onvoorziene run op de eerste exemplaren van het boek ‘Spookslot, 44 jaar te gast bij de geesten’ en tweeduizend fans die een sfeervolle spooknacht beleefden. Wat neem je mee van die week?
“Dat de Efteling voor en van iedereen is. Wij kunnen heel weloverwogen een beslissing moeten nemen omdat het Spookslot van binnen en van buiten sterk verouderd en in slechte staat is. Maar we hebben natuurlijk heel erg gemerkt wat dat doet met de mensen. Wat het Spookslot en de Efteling aan emoties oproepen. Het is fantastisch dat je mag werken voor een organisatie die zoveel teweeg brengt bij mensen. Het verraste me niet nee, maar het is wel elke keer de heftigheid die je laat beseffen dat dit zo’n prachtige en speciale plek is. Van de afgelopen maanden en zeker ook van de voorbije week neem ik het sterke gevoel van betrokkenheid mee. Van dat gevoel moeten we niet iets vinden, dat moeten we simpelweg koesteren.”
► Sfeervol griezelen met een tikje weemoed
► Danse macabre: griezelen op z’n Eftelings
6 september 2022 © Tekst en foto’s: Adri van Esch
